ორგანიზაციის სტრუქტურა

სანამ მკითხველს გავუზიარებდი, თუ რატომ მწამს მშობლების და მთლიანად საზოგადოების ნებით განათლების სფეროში დიდი ცვლილებების განხორციელების, რამდენიმე წუთით ადრე სოციალურ ქსელში ჩემმა უფროსმა მეგობარმა, რომელიც განათლების სპეციალისტია, ვიდეო გააზიარა, რომელიც ამ წერილის ინსპირაციად და ჩვენი ორგანიზაციის მიზნების კიდევ ერთ დასტურად აღვიქვი.

ვიდეოში მარტივი ექსპერიმენტი იყო ასახული, რომლითაც დგინდება, რომ წყალუხვობის და ჭარბი ნალექის შემთხვევაში მცენარეებს შეუძლიათ დიდი ოდენობით წყალი შეიწოვონ და ამ გზით  დაიცვან გარემო მეწყერისგან, წყალმოვარდნისგან, წყალდიდობებისგან და ა.შ.

ასეთი მარტივი ექსპერიმენტების ჩატარება სკოლაშიც შეიძლება, არც განსაკუთრებულ ფინანსებს საჭიროებს და არც განსაკუთრებულ ძალისხმევას, სამაგიეროდ ბავშვები მთელი ცხოვრება დაიმახსოვრებენ, რომ გამწვანება და თითოეული ხე მნიშვნელოვანია იმ გარემოს დაცვისთვის, რომელშიც ყველანი ვცხოვრობთ. მერე ეს მარტივი ჭეშმარიტება ფასეულობად ექცევათ, რაც სწორ განვითარებაში დაეხმარებათ მაშინ, როდესაც ზრდასრულები იქნებიან და თვითონ გახდებიან გადაწყვეტილებების მიმღებნი საპირადო თუ საქვეყნო საქმეში.

სწორედ ამიტომ მინდა, რომ სკოლაში მიღებული ცოდნა ჩვენი შვილების მსოფლმხედველობაზე დადებითად აისახებოდეს და იმდენად პრაქტიკული იყოს, რომ მათ ცხოვრება გაუადვილდეთ;

მინდა, რომ ჩვენი ბავშვების ყოველი სასწავლო დღე ნამდვილად საინტერესო, სასარგებლო და ახალი პოზიტიური გამოცდილების მომტანი იყო, რომ მათ სჯეროდეთ ცოდნის ძლიერების;

მინდა, რომ ყოველი სასწავლო წელი სრულდებოდეს მათი გულისწყვეტით, რომ არდადეგების გამო უნდა გამოეთხოვონ საყვარელ მასწავლებელს, ძვირფას მეგობრებს, სიყვარულით და სითბოთი გაჟღენთილ ნათელ და ესთეტიურ გარემოს, იმისათვის, რომ მათ მთელი ცხოვრება სწამდეთ მეგობრობის, სიყვარულის, თანამშრომლობის, გუნდურობის, ცოდნის გაზიარებისგან მოპოვებული ორმხრივი სარგებელის და ა.შ.

მინდა, რომ ჩვენი პატარები გვეყრდნობოდნენ, ვეიმედებოდეთ მშობლები და მასწავლებლები. სჯეროდეთ, რომ მარტო არც ერთი განსაცდელის წინაშე დარჩებიან და მათ გვერდით ყოველთვის ეყოლებათ გულადი და გულითადი ადამიანები, რომლებიც ყოველივე ცუდს აარიდებენ. დიახ, მათ ამის რწმენა ნამდვილად სჭირდებათ.

მინდა, რომ გარდა ოჯახისა, სწორედ ბაღი და სკოლა იყოს ბავშვთა ბედნიერების ადგილი.

მე მინდა პოზიტიური ცვლილებები, რომ ბავშვის უფლება ყველა სივრცეში დაცული იყოს.

და ეს არაა ოცნება, ეს ძალიან ახლოა, ერთი ხელის გაწვდენაზეა, თუ ყველა მშობელი, რომელსაც, დარწმუნებული ვარ, მხოლოდ ბედნიერება და სიკეთე ემეტება საკუთარი შვილისთვის, გაერთიანდება, ერთმანეთს დაეხმარება, უფრო მეტად გაეცნობა იმ გარემოს, სადაც მისი შვილი ნახევარ დღეზე მეტს ატარებს და უფრო მეტს გააკეთებს ამ გარემოს გაჯანსაღებისთვის.

მერე რა, რომ ჩემი შვილები ჯერ არც ბაღში დადიან და არც სკოლაში. ვფიქრობ, ბრძოლა ჩვენი მომავალი თაობის ხარისხიანი განათლებისთვის, მათი უსაფრთხოებისთვის, მათი ჯანმრთელობისთვის, მთლიანად, მათი უფლებებისათვის ახლავე და აქედან უნდა დავიწყო.

როგორც წესი, ადამიანები საკუთარი ეგოისტური მისწრაფებებიდან ამოვდივართ, მაგრამ დიდი და მნიშვნელოვანი ცვლილებები დიდ საქმეს და ამ საქმის საფუძვლად საყოველთაო საზოგადოებრივ კონსენსუსს მოითხოვს, სწორედ ამიტომ, მე არ ველოდები იმ დღეს, როდესაც ჩემი შვილები ბაღში ან სკოლაში წავლენ, ან იმ დღეს, როცა ჩემი მონაწილეობის და საერთოდ, მშობლების აქტიური მონაწილეობის გარეშე რაიმე არსებითად შეიცვლება განათლების სისტემაში, თუმცა მჯერა იმ დღის, როდესაც თანადგომით, მხარდაჭერით, თანამშრომლობით, მეგობრობით, სოლიდარობით ჩვენი პატარების ბედნიერ მომავალს შევქმნით.